Tracey Ullman poznałem za sprawą piosenki "Breakaway" w okresie jej debiutu w roli piosenkarki. Piszę w roli piosenkarki bo Tracey to przede wszystkim aktorka. Pochodzenie ma podobno polskie. Jako wokalistka dała się poznać w 1983r i jej kariera muzyczna choć z dużym sukcesem trwała niedługo, bo zaledwie dwa lata. W tym czasie wydała dwie płyty. Dzisiaj opisuję jej debiutancki album. Pomysł na siebie w 1983r miała Tracey dość prosty i pomimo trwającej mody na lata 60te na swój sposób oryginalny. Być może cząściowo przyczynił się do tego fakt, że inny artysta Shakin Stevens w tym samym okresie już był mega gwiazdą muzyki pop a oparł on swój sukces na muzyce rock n rollowej co w dobie new romantic było wyczynem wielkim.Nie ukrywajmy tego, że Tracey na swojej płycie zafundowała przede wszystkim zgrabnie sporządzone covery. Niektóre piosenki z tych co wykorzystała powoli zacznały być zapominane przez co w jej wykonaniu wielu osobom wydawały się nowościami. Zwłaszcza takim jak ja, którzy nie mieli prawa pamietać wcześniejszych wykonań z racji wieku. Owszem dalsze lata wraz ze wzrostem moich zainteresowań szybko nadrobiły niewiedzę muzyczną i obecnie wersje oryginalne piosenek zaśpiewanych przez Ullman w mojej świadomości funkcjonują na równi z tymi starszymi. Płyta "You Broke My Heart In 17 Places" ukazała się również w Polsce ale wydana została tylko w formie kasety magnetofonowej.
Co zawiera ten album ? Rozpoczyna ją największy przebój Tracey Ullman "Breakaway" z którym to głównie jest utożsamiana i jest jej muzyczną wizytówką. Wcześniej tą piosenkę zaśpiewała jak i zresztą napisała Jackie de Shannon. Tak przy okazji Jackie de Shannon jest autorą wielu piosenek, które dziś kojarzymy z innymi wykonawcami np. "When You Walk In The Room". Drugą piosenka jest "Long Live Love" wcześniej prezentowaną przez Sandie Shaw. Trzecią pozcją jest "Shattered", której akurat nie kojarzę wczesniej ale z pewnościa jak i inne piosenki ma już swoją przeszłość. Na płycie znajdziemy także cover The Temptations "Oh, What A Night" a stronę A zamyka "(Life Is A Rock) But The Radio Rolled Me" (kojarzę ale nie pamiętam kto śpiewał to wcześniej). Stronę B otwiera "Move over Darling" Doris Day a następnie "Bobbys Girl" wczesniej zaśpiewanej przez Susan Maughan. Po nich mamy lansowaną i będącą drugą wizytówką Tracey Ullman "They Don't Know". Obecnie jest to standard po który wielu artystów sięga. Między innymi Kim Wilde. Pierwotnie przebój należał do Kirsty MacColl's, zresztą ona sama brała również udział w powstawaniu tej płyty.. Całość albumu zamykają piosenki "(I'm Always Touched By Your) Presence Dear" śpiewanej wcześniej przez zespół Blondie oraz tytułowa albumu "You Broke My Heart In 17 Places ". Ostatnia pozycja to cover Dusty Springfield "I Close My Eyes And Count To Ten".
Co zawiera ten album ? Rozpoczyna ją największy przebój Tracey Ullman "Breakaway" z którym to głównie jest utożsamiana i jest jej muzyczną wizytówką. Wcześniej tą piosenkę zaśpiewała jak i zresztą napisała Jackie de Shannon. Tak przy okazji Jackie de Shannon jest autorą wielu piosenek, które dziś kojarzymy z innymi wykonawcami np. "When You Walk In The Room". Drugą piosenka jest "Long Live Love" wcześniej prezentowaną przez Sandie Shaw. Trzecią pozcją jest "Shattered", której akurat nie kojarzę wczesniej ale z pewnościa jak i inne piosenki ma już swoją przeszłość. Na płycie znajdziemy także cover The Temptations "Oh, What A Night" a stronę A zamyka "(Life Is A Rock) But The Radio Rolled Me" (kojarzę ale nie pamiętam kto śpiewał to wcześniej). Stronę B otwiera "Move over Darling" Doris Day a następnie "Bobbys Girl" wczesniej zaśpiewanej przez Susan Maughan. Po nich mamy lansowaną i będącą drugą wizytówką Tracey Ullman "They Don't Know". Obecnie jest to standard po który wielu artystów sięga. Między innymi Kim Wilde. Pierwotnie przebój należał do Kirsty MacColl's, zresztą ona sama brała również udział w powstawaniu tej płyty.. Całość albumu zamykają piosenki "(I'm Always Touched By Your) Presence Dear" śpiewanej wcześniej przez zespół Blondie oraz tytułowa albumu "You Broke My Heart In 17 Places ". Ostatnia pozycja to cover Dusty Springfield "I Close My Eyes And Count To Ten".
Tracey Ullman w coverze Jacie De Shannon - Breakaway
Jak widać Tracey Ullman swoją płytą wniosła przede wszystkim świeżość aranżacyjną dla wielu już wcześniej bardzo popularnych piosenek ale w chwili wydania albumu ciut już podupadłych pod względem popularności. Gdy do tego dołożymy przynajmniej trzy teledyski w których ujawnia się talent aktorski tej piosenkarki to otrzymujemy świetny produkt, idealnie wpisujący się w okres mody na lata 60te. (Tracey balansuje wizerunkowo pomiędzy Connie Francis a pinup girl) Z pewnoscią nie jest to płyta wybitna i zawarty materiał muzyczny to żadne odkrycie. Tracey Ullman zgrabnie tą płytą sprzedała siebie stając się popularna i kto wie czy nie były to jej drzwi wejściowe do dalszej kariery aktorskiej, która po okresie muzycznym przybrała na sile i dziś pani Ullman może się pochwalić rolami w dziesiatkach filmów.Płytę polecam głównie miłośnikom starych brzmień z lat 60tych (początków lat 60tych dodam). Dla mnie to bardzo ciekawa pozycja bo interpretacje tych piosenek w jej wykonaniu uważam za najlepsze. Jesli hit Jackie De Shannon brzmi dobrze to w wersji Tracey Ullman jest świetny.Podobnie tyczy się to wszystkich piosenek.Wyjątkowy dar dobrej interpretacji (jak na aktorkę przystało) jak i doskonałego głosu, bo o tym jeszcze nie wspomniałem ale piosenkarka ta dysponuje wysokim i bardzo mocnym wokalem dają wrażenie zupełnie nowej jakości. Obok Shakina Stevensa (i jeszcze może Stray Cats) była chyba najlepszą wykonawczynią która przebiła się do pop kultury opierając się na repertuarze klasyki rock n rolla i to w latach 80tych zdominowanych przez syntezatory.Całość oceniam na dwie gwiazdki bo pozycja na pewno jest intrygująca ale fajerwerków na niej nie ma. Dla miłośników lat 60tych ocena z pewnością wzrosła by do trzech gwiadek.
Jak widać Tracey Ullman swoją płytą wniosła przede wszystkim świeżość aranżacyjną dla wielu już wcześniej bardzo popularnych piosenek ale w chwili wydania albumu ciut już podupadłych pod względem popularności. Gdy do tego dołożymy przynajmniej trzy teledyski w których ujawnia się talent aktorski tej piosenkarki to otrzymujemy świetny produkt, idealnie wpisujący się w okres mody na lata 60te. (Tracey balansuje wizerunkowo pomiędzy Connie Francis a pinup girl) Z pewnoscią nie jest to płyta wybitna i zawarty materiał muzyczny to żadne odkrycie. Tracey Ullman zgrabnie tą płytą sprzedała siebie stając się popularna i kto wie czy nie były to jej drzwi wejściowe do dalszej kariery aktorskiej, która po okresie muzycznym przybrała na sile i dziś pani Ullman może się pochwalić rolami w dziesiatkach filmów.Płytę polecam głównie miłośnikom starych brzmień z lat 60tych (początków lat 60tych dodam). Dla mnie to bardzo ciekawa pozycja bo interpretacje tych piosenek w jej wykonaniu uważam za najlepsze. Jesli hit Jackie De Shannon brzmi dobrze to w wersji Tracey Ullman jest świetny.Podobnie tyczy się to wszystkich piosenek.Wyjątkowy dar dobrej interpretacji (jak na aktorkę przystało) jak i doskonałego głosu, bo o tym jeszcze nie wspomniałem ale piosenkarka ta dysponuje wysokim i bardzo mocnym wokalem dają wrażenie zupełnie nowej jakości. Obok Shakina Stevensa (i jeszcze może Stray Cats) była chyba najlepszą wykonawczynią która przebiła się do pop kultury opierając się na repertuarze klasyki rock n rolla i to w latach 80tych zdominowanych przez syntezatory.Całość oceniam na dwie gwiazdki bo pozycja na pewno jest intrygująca ale fajerwerków na niej nie ma. Dla miłośników lat 60tych ocena z pewnością wzrosła by do trzech gwiadek.
They Don't Know - Tracey Ullman (piosenka Kirsty MacColl's)
W klipie tym gościnnie wziął udział w końcówce z happy endem Paul McCartney i to w roli aktora !!!
W klipie tym gościnnie wziął udział w końcówce z happy endem Paul McCartney i to w roli aktora !!!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz